Stwierdzono, że zarówno na mięśniówkę, jak i na odczyn przesącza pochwowego wywierają duży wpływ jajniki . Powierzchnia śluzówki pochwy jest bądź gładka, bądź też, co częściej bywa, pokryta poprzecznymi wyniosłościami-grzebieniami pochwowymi (ruga e vaginales), wywoływującymi zwiększenie intensywności tarcia żołędzi penisa o ścianę pochwy, oraz fałdami podłużnymi, stanowiącymi zapas śluzówki. Po każdej stronie, wzdłuż krawędzi bocznych pochwy ciągnie się uwsteczniony przewód Wolffa pod postacią – przewodu Gartnera (ductus epoophori Gartneri. ), kończącego się w zat...
Do tej zatoki uchodzi 8 - 12 oddzielnych – przewodów mlekonośnych (ductus lactiferi). , U kozy i u owcy wymię (sumen) kończy się po każdej stronie jedną tylko brodawką sutkową. U Equidae każde z wymion, prawe i lewe, kończy się jedną brodawką, wykazującą dwa otwory mlekonośne (pori lactiferi), prowadzące do dwóch oddzielnych przewodów brodawkowych. Stwierdzono, że pomimo swej pozornie prostej budowy wymię klaczy składa się w rzeczywistości z dwóch mas gruczołowych, które dopiero wtórnie uległy zespoleniu. Mowa była dotychczas jedynie o sutkach żeńskich (mammae femininae).
Zatoka moczowo-płciowa (sinus urogenitalis), zwana również, choć niesłusznie, - przedsionkiem pochwy (restibulum: vaginae), jest jamą do której uchodzi zarówno pochwa – wejściem do pochwy (iniroitus vaginae), jak i – cewka moczowa żeńska (urethra femcnina), która ze swej strony otwiera się na zewnątrz w obrębie podłużnej – szpary muszlowej(sromowej) (rima vulvae), ograniczonej – wargami muszlowymi (sromowymi). U przeważającej większości ssaków zatoka moczowopłciowa żeńska jest jamą nader płytką, lecz obszerną i tym się różni od zatoki moczowopłciowej męskiej, która ulega ...
